Geloof, hoop en liefde...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Rianne
29 September 2006 | Turkije, Bodrum
Lieve allemaal,
Zo aan de vooravond van mijn 25e verjaardag heb ik mijn gedachten eens laten gaan over de afgelopen 25 jaar en de persoon die ik ben geworden.
Een kwart eeuw, een halve Sara. 'Heel bijzonder', zoals mijn vader zou zeggen.:)
'ik geloof in de ontmoeting. ik bedoel dan letterlijk ont-moeten. Het loslaten van verwachtingen, waardoor je open kunt staan voor de onverwachte wendingen van het leven. iedere dag zit vol ontmoetingen, als je ze maar wilt zien.
Je kunt kijken en kijken. Ook dat heb ik geleerd. De kunst is om te kijken zonder vooroordelen. En met respect voor het feit dat de ander nou eenmaal per definitie anders is. Wanneer je, zoals ik, werkt in andere landen, zie en ervaar je zoveel meer wanneer je openstaat voor al die verschillen in cultuur, natuur, mensen en denkwijzen. Door al die indrukken en ervaringen word ik gevoed. Soms kan ik zo verdrietig worden van mensen uit mn naaste omgeving die soms het gevoel lijken te hebben dat er naast hun leventje en hun vriendenkring geen wereld bestaat...Kijk eens verder en je zult groeien!
Ont-moeten betekent ook je niet gek laten maken door ons jachtige bestaan met overvolle agenda's. ik wil geen slaaf worden van de tijd en de heersende moraal.
Zoals jullie weten ben ik niet iemand die alles van tevoren plant of van te voren bedenkt. Soms zou ik willen dat ik in de toekomst kon kijken en op basis daarvan mijn keuzes kon maken, maar zo zit het leven niet in elkaar. Vaak kan mijn moeder me daar duidelijk op wijzen, of Lau, jouw 'line' zit inmiddels vastgeroest in mijn hoofd: Het gaat er niet om welke keuze je maakt, maar DAT je een keuze maakt!!
ik voel vrij snel wanneer een leven niet bij me past, zoals bijvoorbeeld afgelopen winter. Gelukkig kan ik dan de keuze maken er een punt achter te zetten. Dat heeft een enorme rust gebracht. Wanneer bepaalde zaken je teveel energie kosten, zit je echt op de verkeerde weg. Dan zwem je tegen de stroom in. ik geloof in een zekere moeiteloosheid. Go with the flow....
Begrijp me niet verkeerd. Er is niks mis met hard werken, mits je maar het gevoel hebt dat je op de juiste weg zit en het ergens toe leidt. Wanneer je je in het leven openstelt zijn er zo ontzettend veel mogelijkheden!! Kijk eens verder dan dat 'wat er van je verwacht wordt'...... Maak een keuze en kijk of die bij je past. Zo niet, kijk dan verder.
Dat heeft ertoe geleid tot de persoon die ik nu ben en heeft geresulteerd in wat ik nu doe en waar ik nu ben. ik heb mijn gevoel gevolgd en kennelijk kan ik daar blind op vertrouwen. Je kan wel van alles nastreven, maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer je doet wat voor jou de bedoeling is, zaken vanzelf op hun plaats vallen.
De grootste carriere die je kunt nastreven is die van een waardevol leven. Het kan zo van de één op de andere dag over zijn.... Ook dat heb ik helaas al meerdere malen om me heen gezien. Maar ook dat verdriet geeft inzicht.
Het beste van jezelf geven is het mooiste wat je als mens kunt doen, maar hard vechten kan nooit de bedoeling zijn; dat veroorzaakt alleen maar frustratie.
Het leven gaat zoals het gaat. De enige zekerheid is dat niets zeker is, maar je hebt als individu altijd de vrijheid om te kiezen!
in ont-moeten zit liefde. iedere vorm van moeten staat haaks op de liefde. Liefde valt niet af te dwingen. Liefde is leven en vooral LATEN leven. Natuurlijk ontmoet je ook wel eens mensen of situaties waar je niet blij van wordt en dan is het weer de kunst om dat te accepteren. Wederom met liefde. Naar de ander maar ook naar jezelf toe. Je hoeft immers niet perfect te zijn.
Hoop is voor mij iets zinloos. Daarin schuilt een zekere verwachting. Uiteraard wil ook ik gelukkig zijn en zit ik zeker niet te wachten op heftig verdriet. Maar ik weet dat in het leven verdriet en pijn onvermijdelijk zijn. Verdriet komt voort uit het verlies van iets moois en dierbaars. Verdriet is noodzakelijk om dicht bij jezelf te komen. En hoe dichter je bij jezelf komt, hoe vrijer je wordt. Dan valt er niks meer te hopen en niks meer te vrezen.'
Liefs Rianne
(inspiratie Chris Zegers, Happinez)
wees de regisseur van je eigen levensspel en geen acteur in dat van anderen
Zo aan de vooravond van mijn 25e verjaardag heb ik mijn gedachten eens laten gaan over de afgelopen 25 jaar en de persoon die ik ben geworden.
Een kwart eeuw, een halve Sara. 'Heel bijzonder', zoals mijn vader zou zeggen.:)
'ik geloof in de ontmoeting. ik bedoel dan letterlijk ont-moeten. Het loslaten van verwachtingen, waardoor je open kunt staan voor de onverwachte wendingen van het leven. iedere dag zit vol ontmoetingen, als je ze maar wilt zien.
Je kunt kijken en kijken. Ook dat heb ik geleerd. De kunst is om te kijken zonder vooroordelen. En met respect voor het feit dat de ander nou eenmaal per definitie anders is. Wanneer je, zoals ik, werkt in andere landen, zie en ervaar je zoveel meer wanneer je openstaat voor al die verschillen in cultuur, natuur, mensen en denkwijzen. Door al die indrukken en ervaringen word ik gevoed. Soms kan ik zo verdrietig worden van mensen uit mn naaste omgeving die soms het gevoel lijken te hebben dat er naast hun leventje en hun vriendenkring geen wereld bestaat...Kijk eens verder en je zult groeien!
Ont-moeten betekent ook je niet gek laten maken door ons jachtige bestaan met overvolle agenda's. ik wil geen slaaf worden van de tijd en de heersende moraal.
Zoals jullie weten ben ik niet iemand die alles van tevoren plant of van te voren bedenkt. Soms zou ik willen dat ik in de toekomst kon kijken en op basis daarvan mijn keuzes kon maken, maar zo zit het leven niet in elkaar. Vaak kan mijn moeder me daar duidelijk op wijzen, of Lau, jouw 'line' zit inmiddels vastgeroest in mijn hoofd: Het gaat er niet om welke keuze je maakt, maar DAT je een keuze maakt!!
ik voel vrij snel wanneer een leven niet bij me past, zoals bijvoorbeeld afgelopen winter. Gelukkig kan ik dan de keuze maken er een punt achter te zetten. Dat heeft een enorme rust gebracht. Wanneer bepaalde zaken je teveel energie kosten, zit je echt op de verkeerde weg. Dan zwem je tegen de stroom in. ik geloof in een zekere moeiteloosheid. Go with the flow....
Begrijp me niet verkeerd. Er is niks mis met hard werken, mits je maar het gevoel hebt dat je op de juiste weg zit en het ergens toe leidt. Wanneer je je in het leven openstelt zijn er zo ontzettend veel mogelijkheden!! Kijk eens verder dan dat 'wat er van je verwacht wordt'...... Maak een keuze en kijk of die bij je past. Zo niet, kijk dan verder.
Dat heeft ertoe geleid tot de persoon die ik nu ben en heeft geresulteerd in wat ik nu doe en waar ik nu ben. ik heb mijn gevoel gevolgd en kennelijk kan ik daar blind op vertrouwen. Je kan wel van alles nastreven, maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer je doet wat voor jou de bedoeling is, zaken vanzelf op hun plaats vallen.
De grootste carriere die je kunt nastreven is die van een waardevol leven. Het kan zo van de één op de andere dag over zijn.... Ook dat heb ik helaas al meerdere malen om me heen gezien. Maar ook dat verdriet geeft inzicht.
Het beste van jezelf geven is het mooiste wat je als mens kunt doen, maar hard vechten kan nooit de bedoeling zijn; dat veroorzaakt alleen maar frustratie.
Het leven gaat zoals het gaat. De enige zekerheid is dat niets zeker is, maar je hebt als individu altijd de vrijheid om te kiezen!
in ont-moeten zit liefde. iedere vorm van moeten staat haaks op de liefde. Liefde valt niet af te dwingen. Liefde is leven en vooral LATEN leven. Natuurlijk ontmoet je ook wel eens mensen of situaties waar je niet blij van wordt en dan is het weer de kunst om dat te accepteren. Wederom met liefde. Naar de ander maar ook naar jezelf toe. Je hoeft immers niet perfect te zijn.
Hoop is voor mij iets zinloos. Daarin schuilt een zekere verwachting. Uiteraard wil ook ik gelukkig zijn en zit ik zeker niet te wachten op heftig verdriet. Maar ik weet dat in het leven verdriet en pijn onvermijdelijk zijn. Verdriet komt voort uit het verlies van iets moois en dierbaars. Verdriet is noodzakelijk om dicht bij jezelf te komen. En hoe dichter je bij jezelf komt, hoe vrijer je wordt. Dan valt er niks meer te hopen en niks meer te vrezen.'
Liefs Rianne
(inspiratie Chris Zegers, Happinez)
wees de regisseur van je eigen levensspel en geen acteur in dat van anderen
-
29 September 2006 - 09:10
Laurie:
zo is het maar net!! -
29 September 2006 - 09:10
Laurie:
zo is het maar net!! -
29 September 2006 - 09:14
Arno:
Tjakka! je hebt je overpeinzingen zeer mooi verwoord. Niets aan gelogen. Goed om weer even stil te staan bij de gekte van de dag in NL en hoe hard we met zijn allen bezig zijn onszelf en het leven veel te serieus te nemen, thanx.
Maar even lekker weekend vieren en ont-moeten;-)! -
29 September 2006 - 09:52
Daniel:
tja Rianne,
vooral je laatste zin klinkt heerlijk in de horen.. Ps kom je nog naa rKOS.. of ben je al geweest.... -
29 September 2006 - 11:12
Geja:
Tja..de juiste woorden:) -
29 September 2006 - 18:28
Evelien:
Dag schatje,
Wat een moeilijke woorden ;-) Maar terecht!
Heel veel plezier morgen met je verjaardag.
Mis je heel erg!
Dikke knuffel -
30 September 2006 - 10:48
Britt:
Hi Rianne,
Dit zijn dingen die ik wel eens vergeet.... Daarin merk je dat jij al ouder en vééééél wijzer bent:-)
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!!!
Kus, Britt -
30 September 2006 - 19:52
Mama:
Dag lieve s......
Dank je voor dit mooie verhaal.Met een lach en een traan gelezen, ook achter deze zinnen.Wens je alle goeds.Kijk er naar uit je gauw weer te zien,kunnen we lekker kletsen en van elkaar leren.Ik hou van je, dikke kus mama -
30 September 2006 - 21:01
Papa:
"....heel bijzonder...."
Een koopman stuurde zijn zoon naar de wijste aller wijzen om het geluk te leren kennen. De jongen liep veertig dagen door de woestijn tot hij bij een prachtig kasteel boven op een berg kwam.Daar woonde de wijste der wijzen.In plaats van een heilige aan te treffen stapte hij een zaal binnen waar een enorme bedrijvigheid heerste:kooplui liepen in en uit, een orkestje speelde, er was een rijke dis aangericht met heerlijke gerechten.De wijze praate met iedereen en de jongen moest twee uur wachten voor hij aan de beurt kwam.De koopman luisterde aandachtig naar de reden van zijn komst en stelde hem voor een wandelng door zijn paleis te gaan maken.Nu had hij geen tijd om hem het geheim van geluk uit te leggen.Kom daarna nog eens terug."Ik wil je wel iets vragen voor je weggaat", zei de wijze tot slot en overhandigde hem een lepel waaraan twee druppels olie hingen. "hou deze lepel vast tijdens je wandeling en zorg dat de druppels er niet afvallen".
De jongen begon de trappen van het paleis op en af te lopen, met zijn ogen strak gericht op de lepel. Na twee uur keerde hij terug naar de wijze.
"En", vroeg deze, "heb je al mijn perzische tapijten, mijn schitterende tuin en al mijn perkamentrollen in de bibliotheek gezien? Mijn gouden en zilveren kandelaars.....?" Beschaamd bekende de jongen dat hij niets gezien had. Zijn enige zorg was de twee druppels niet te morsen die de wijze hem had toevertrouwd.
"Ga terug en maak kennis met de wonderen van de wereld", zei de wijze. De jongen ging terug en bewonderde alle kunstwerken aan de muren en de plafonds. Dwaalde door de schitterende tuin en vergaapte zich aan de perkamentrollen. Toen hij terugkwam bracht hij gedetailleerd verslag uit van hetgeen hij gezien had. "Maar waar zijn mijn twee druppels olie, die ik je heb toevertrouwd", zei de wijze. De jongen keek naar de lepel en merkte dat hij ze gemorst had. "dit is nu de enige raad die ik je kan geven", zei de wijze aller wijzen. "Het geheim van het geluk schuilt in het kijken naar alle wonderen van de wereld zonder ooit de twee druppels olie op je lepel te vergeten".
De jongen begreep de raad. Het leven wil dat je je eigen legende volgt.Om erbij te kunnen komen moet je de tekens leren volgen.....
Om met jou te spreken:"... Ik heb mijn gevoel gevolgd en kennelijk kan ik daar blind op vertrouwen. Je kunt wel van alles nastreven, maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer je doet wat voor jou de bedoeling is, zaken vanzelf op hun plaats vallen.
"......heel bijzonder...."
Heel fijne verjaardag en een dikke zoen voor mijn wijze fr...
liefs Papa -
01 Oktober 2006 - 13:37
Luca:
Respect....:)
xx Luca
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
